نفقه فرزند هم در درجه اول به عهده پدر او می باشد و در صورتی که توانایی پرداخت آن را نداشته باشد، بر عهده جد پدری خواهد بود و در صورت فوت جد پدری یا عدم تمکن او، پرداخت نفقه بر عهده مادر گذاشته شده است. طبق قانون پرداخت نفقه زن بی چون و چرا و به صورت مطلق بر عهده مرد است – البته تمکن یا عدم تمکن مرد هم ملاک عمل خواهد بود – اما در خصوص سایر افراد واجب النفقه، ندار بودن و عدم توانایی یا عدم امکان اشتغال به کار نفقه گیرنده ملاک عمل می باشد. در قوانین کشور ما سن خاصی جهت استحقاق یا عدم استحقاق نفقه به فرزندان درنظر گرفته نشده است. اما عرفا دختر تا پایان زمانی که ازدواج نکرده یا مشغول به کار نشده و پسر تا زمانی که شاغل نشده است مستحق دریافت نفقه – خرجی – می باشند که این ملاک ها در مناطق مختلف کشور متفاوت بوده و عرفی می باشد. علاوه بر موارد گفته شده، هزینه های تحصیلی معقول و عرفی فرزندان را نیز باید جزء نفقه محسوب کرد. نکته آخر آنکه، برخلاف ارث، نفقه پرداختی به دختر و پسر متفاوت از یکدیگر نیستند و می توان به نسبت مساوی به آنها نفقه را پرداخت کرد.